De meesten van ons kunnen de gevoelens van andere mensen herkennen, maar dat gebeurt vaak zonder de emotionele component.
Iemand met sympathie zal zeggen: "Het spijt me dat je je zo voelt.”
Deze intellectuele vorm schept per definitie afstand omdat empathie ontbreekt.
Sympathie is intellectueel van aard. We begrijpen wanneer iemand sterke emoties ervaart omdat we zijn reacties waarnemen met onze zintuigen. We zien en horen dat iemand blij of overstuur is of wat ze voelen.
We passen ons gedrag aan naar deze context . Om een win-win situatie te krijgen en de communicatie te verbeteren is sympathie alleen niet voldoende.
Empathie gaat een stap verder en vereist actieve inspanning om buiten je eigen emotionele en intellectuele perspectieven (ervaringen, overtuiging, aannames) te stappen om een emotioneel geladen situatie vanuit het standpunt van de ander te bekijken. Het is het vermogen om je in de ander in te leven om zijn of haar persoonlijke wereld en realiteit te begrijpen.
Het doorgronden van lichaamstaal in een context, zoals bijv. een gesprek, laat onherroepelijk zien wat er in de ander omgaat, ook al wordt daar met geen woord over gesproken. Elke emotie uit zich door beweging en is beweging. Het waarnemen hiervan is net als empathie aan te leren, zoals een acteur zich in de belevingswereld van iemand anders kan verplaatsen.
Reactie schrijven