De traditionele manier om "non-verbaal” te omschrijven is gebaseerd op twee uitgangspunten:
1- Lichaamstaal is de taal die de verbale taal begeleidt
2: Lichaamstaal is een taal van emoties.
Elke discipline is gebaseerd op een aantal veronderstellingen die niet hoeven te worden besproken omdat het gaat over hen die de discipline uitoefenen.
Of je dit principe kunt toepassen op de term 'non verbaal' moet worden beoordeeld met de middelen die we tegenwoordig hebben, zoals video-opnames die we onderzoeken.
Begeleidt lichaamstaal het woord?
In de academische wereld wordt vaak gezegd dat lichaamstaal het woord begeleidt met bijkomende gebaren. Dus dat lichaamstaal co-verbaal is.
Maar is lichaamstaal wel zo ‘co-verbaal’ als men denkt?
We nemen een onderzoek uit 2010 als voorbeeld.: Als twee mensen onderhandelen in zachte stoelen zal er zachter worden onderhandeld dan als ze op harde stoelen zouden doen.
Het lichaam ervaart de zachtheid van de zitting en stuurt die sensatie naar de hersenen.
Eerder onderzoek (Chen, 2001) wees al uit dat mensen met ruwe objecten in de handen reageerden feller dan hen die zachte objecten vasthielden.
De inhoud van de verbale boodschap wordt dus door het lichaam beïnvloed waarbij sensomotorische hersengebieden aanleiding geven om een antwoord te vormen vóórdat er een woord is gesproken!
Onderzoeken buiten het 'non-verbale’ om tonen aan dat lichaamstaal de verbale taal niet begeleidt maar eraan voorafgaat.
Lichaamstaal is dus 'pre-verbaal’.
Daarnaast kan je meerdere dingen tegelijk denken en doen, wat weer andere consequenties heeft.
We knipperen met de ogen als we actief informatie opnemen terwijl de benen relaxt onder de stoel schuiven.
Lichaamsdelen worden allemaal op een andere manier aangestuurd. Dit geeft aanleiding om de eerste stelling over lichaamstaal (co-verbaal) onderuit te halen.
Culturele verschillen in lichaamstaal
Lichaamstaal een taal van emoties..?
De andere stelling (taal van emoties) is te beperkt en voegt niets toe aan het begrijpen van lichaamstaal
Uiteraard zien we emoties op het gezicht en lichaam maar belangrijk zijn ook cognitie binnen de onderlinge relatie.
Iemand kan triest worden en een negatieve emotie tonen binnen een goede relatie.
Volhouden dat lichaamstaal alleen een taal van emotie is ontbreekt het relationele aspect, de interesse in de ander.
De rol van de hand bij het wegvegen an tranen
Ackerman, J. M., Nocera, C. C., & Bargh, J. A. (2010). Incidental haptic sensations influence social judgments and decisions. Science, 328(5986), 1712-1715.
Bargh, J.A. (1992). Being unaware of the stimulus vs. Unaware of its interpretation : why sublimality per sedoes matter to social psychology, in R. Bornstein & T. Pittmann Eds, Perception without awareness. New-York: Guilford.
Barsalou, L. W. (1999). Grounded Cognition. Annual Review of Psychology, 59, 617–645.Bechara, A., Damasio, H., Tranel, D., & Damasio, A. R. (1997). Deciding advantageously before knowing the advantageous strategy. Science, 275(5304), 1293-1295.
Bower, G. H. (1991). Mood Congruity of Social Judgments. In J. P. Forgas (Eds.), Emotion and Social Judgments (pp. 31–54). Oxford: Pergamon Press.
Brouillet, T., Heurley, L., Martin, S., & Brouillet, D. (2010). Émotion et cognition incarnée: La dimension motrice des réponses verbales «oui» et «non». Canadian Journal of Experimental Psychology/Revue canadienne de psychologie expérimentale, 64(2), 134.
Chen, S., & Bargh, J. A. (1999). Consequences of Automatic Evaluation: Immediate Behavior Predispositions to Approach or Avoid the Stimulus.Personality and Social Psychology Bulletin, 25, 215–224.
Clark, A. (1997). Being there: Putting Brain, Body, and World Together again. Cambridge: MIT Press. Content, A., Mousty, P., & Radeau, M
Clark, A. (1997). Being there: Putting Brain, Body, and WorldBarsalou, L. W. (1999). Grounded Cognition. Annual Review of Psychology, 59, 617–645
Bechara et al, 1997, Damasio et al, 2000, Haynes, 2006, Gazzaniga, 2011, Chen en Bargh 1999 Bargh 1992, Chen et al, 2001, Barsalou 1999 bower 1991)
Damasio, A. R., Grabowski, T. J., Bechara, A., Damasio, H., Ponto, L. L., Parvizi, J., & Hichwa, R. D. (2000). Subcortical and cortical brain activity during the feeling of self-generated emotions. Nature neuroscience, 3(10), 1049-1056.
Gazzaniga, (2011) Le libre arbitre et la science du cerveau. Ed Odile Jacob, (pp 141-142)Gibson, J. J. (1977). The theory of affordances. Hilldale, USA.
Haynes, J-D. (2006). Decoding mental states from brain activity in Humans, Nature Reviews Neuroscience, vol. 7(7), pp. 523-34, 2006 Compte rendu Cerveau et psycho, n°41 septembre-octobre 2010, pp-70-72.
Copyright © 2016 - Expertisecentrum Lichaamstaal Nederland ® - All Rights Reserved
Reactie schrijven
Kelsie Hermanson (maandag, 06 februari 2017 05:41)
Great information. Lucky me I found your website by chance (stumbleupon). I've saved it for later!