Friemelen aan je vingers weerspiegelen waar je aan denkt.
We doen het allemaal wel eens. Eén of meer vingers van je (andere) hand vasthouden.
Het doorgronden van de betekenis achter deze subtiele vorm van lichaamstaal werd al vroeg vorige eeuw door Franse wetenschappers onderzocht.
De vingers spelen een aparte rol als we in gesprek zijn. Meestal letten we er niet op, maar als we wel opletten zien we dat onze vingers onbewust ‘meepraten’ over wat ons dwars zit en waar we op dat moment aan denken.
Hoe subtiel ook, het lichaam communiceert de hele dag en laat (een geoefend oog) zien waar we aan denken en wat we voelen.
Het friemelen aan de vingers van de andere hand laat zien waar we op dat moment met onze gedachten zijn.
In deze video zien we Omtzigt beide vingers (ringvinger en pink) vasthouden: het signaal dat de onderhandelingen veel vergen van zijn relatie en sociale leven.
We steken onze duim op wanneer iets ‘OK’ vinden. Met dit naar buiten gerichte signaal laten we de buitenwereld zien dat we het eens zijn.
Het kan op diverse manieren worden gemaakt. Door de ander de rug van onze hand te tonen houden we onze instemming wat gereserveerd voor onszelf, terwijl een opgestoken duim met uitgestrekte arm laat zien dat we het met de ander eens zijn.
De wijsvinger staat voor de ‘IK’. Zo bestel je een drankje aan de bar of geef je antwoord op een vraag in de klas, enzovoort. Vasthouden of het verbergen van deze vinger kan duiden op verlegenheid of je niet op de voorgrond willen plaatsen.
De middelvinger staat voor seksualiteit en creativiteit. We steken deze vinger (soms?) de lucht in wanneer we kwaad zijn op de ander of het oneens zijn in het verkeer. Het gebaar wordt veelal ervaren als obsceen. De tweede connotatie is creativiteit.
De ringvinger en pink hebben echter een meer persoonlijke connotatie.
De ringvinger is belangrijk omdat het de intieme relatie weergeeft. Een trouwring om deze vinger bezegelt de relatie tussen twee mensen, terwijl de pink als buitenste vinger voor de sociale omgeving staat, onze vrienden en bekenden.
Het vasthouden van één of beide vingers tijdens een gesprek is integraal onderdeel van de communicatie en gebeurt op exacte momenten. Het geeft aan waar we op dat moment met onze gedachten zijn.
Reactie schrijven
Gerard Stokkink (dinsdag, 30 juli 2024 15:53)
@Chantal: Lichaamstaal is de taal van beweging. Ik kan je niets zeggen over beschadigde vingers.